...گفتِ بی گو

غیور مردان ایرانی باز هم افتخار آفریدند

باز هم پیشی گرفتن از رقبا

باز هم پیروزی

با توجه به این که پیش از این مدال هادی ساعی ایران و افغانستان با یک مدال برنز

هم تراز بودند  این مدال طلا حکم چندین مدال را داشت تا عرق شرم را از جبین 

بزداییم(البته خیلی هم نزدایید چون ۲ تا مدال واسه نام نامی ایران مایه ی سرشکستگیه)

روزی که پست المپیک رو در کمال نا امیدی میذاشتم به این فکر می کردم که اگه

پیش بینی هام اشتباه از آب در بیاد و کاروان ایران با کوله باری از مدال های رنگارنگ

برگرده عجب سه می شم من-اما باز با خودم گفتم فدای سرت در عوض پرچم ایران

بارها به اهتزاز در میاد و اون غرور شایسته ی ایرانی همه ی وجودت رو پر می کنه این به همه ی دنیا می ارزه

حالا امروز و فرداست که المپیک تموم شه و ما برای این خوشحالیم که ایران از افغانستان!!! یک مدال جلوتره...

  با این حال چاره ای جز تبریک گفتن ندارم و امیدوارم روزی ایران ایران شود و ایرانی ایرانی!

دعا کنیم دعاهامون بی اثر نباشه

یا علی

ریحانه