...گفتِ بی گو

کارم چو زلف یار پریشان و درهم است
                        پشتم به سان ابروی دلدار پرخم است

غم شربتی زخون دلم نوش کرد و گفت
                        این شادی کسی که در این دور خرم است

تنها دل منست گرفتار در غمان
                        یا خود در این زمانه دل شادمان کم است؟

زین سان که می دهد دل من داد هر غمی
                        انصاف ملک عالم عشقش مسلم است

دانی خیال روی تو در چشم من چه گفت
                        آیا چه جاست این که همه روزه با نم است

خواهی چو روز روشن دانی تو حال من
                        از تیره شب بپرس که او نیز محرم است

ای کاشکی میان منستی و دلبرم
                        پیوندی این چنین که میان من و غم است

"سعدی

- گاهی آرزو میکنم کمی سنگدل تر باشم کمی صبورتر کمی قوی تر

- انقـــــدر دلم گرفته و احساس تنهایی میکنم الان، که مثل قدیما مواقع دلتنگی، دلم هوای اینجا رو کرد

باقی نمی توان گفت الا به غمگساران