دمی با غم بسر بردن...
زمن اکنون طمع صبر و دل و هوش
مدار
کان تحمل که تو دیدی
همه بر باد آمد
پ ن: دمی با غم بسر بردن
جهان یکسر نمی ارزد...
-آرزو
گفتن های مسکوت و نگفتن های ملفوظ
زمن اکنون طمع صبر و دل و هوش
مدار
کان تحمل که تو دیدی
همه بر باد آمد
پ ن: دمی با غم بسر بردن
جهان یکسر نمی ارزد...
-آرزو
بر آفتاب انداز ترین ٬ جُوُن ترین پیر ٬ چشاش معصومه ترین و در نهایت مظلوم ترین :پیر سابق ٬ استاد بهزاد.ن
دلمون براش تنگ شده ترین ٬ سرکار برو ترین : دایی ممرضا .ر
تف ساز ترین ٬ همچنان مو قشنگ ترین : رضا .د
بی حاشیه ترین ٬ "واسه ارشد میخونه صداشو در نمیاره"ترین : مهران .ک
درس خون ترین ٬ سرش شلوغه ترین :دبیر آنا
"ولوم صداش پایینه "ترین ٬ پشت فنی برو ترین ٬ " سر بزنگاه می رسه " ترین : سمیه
خروس ترین ٬ کارگردان ترین : امین.ش
کار راه بنداز ترین ٬ مهربانی ترین : محسن .ه
" در جست و جوی سربازی "ترین ٬ سره کارترین : علی .ع
غیرتی ترین ٬ خسته ترین : حمدی .ن
اصاب مصاب نداره ترین : اشرفی
زیاد پیداش نیس ترین، ارشدو میذاره تو جیبش ترین: مسعود الف
حجیم ترین ٬ نقاد ترین ٬ "سایه شون سنگین شده" ترین ٬ عشقِ پری: ترین : راضیه . س
"راش نمی دن "ترین ٬ "اووووووه خارج "ترین : زهرا .م
ارشدی ترین، مودب ترین : شبیر .ط
جذب شده ترین : الهام .ص
دفع شده ترین : تهمینه .ک
فیلم بردار ترین، صادق ترین ٬ مرد ترین ٬ حسرت رو دل من بذار ترین : مجی . ز
بد شانس ترین ٬ تو کما برو ترین ، داماد نشده ترین : مجی . س
"در جست و جوی ترین ها " ترین ٬ کارآموز ترین، پایه ثابت گفت بی گو : معصومه خانم گل دسته
تغییر رشته بده ترین ٬ " سرش سنگین شده " ترین (هم ریشاش بلند شده هم موهاش ) :استاد چخوف
داستان بنویس ترین : مشترکن به انا و علی .ع
" حرف در بیار " ترین ٬ بر آفتاب انداز ترین ٬ "همه از آمارمون کف کردن " ترین : مشترکن من و آرزو
سیاسی ترین ٬ متاهل ترین ٬ مامانم اینا ترین : سعید .اس
دزس بخون ترین ٬ سر به راه ترین ، فراموشکارترین: فهیمه
خوشمزه ترین : یه لقمه کوبیده از دست دوستان !
لاغر شده ترین ٬ همچنان پالتو قشنگ ترین : النا
نگران ترین ٬ آروم ترین : پرنیان
مردمی ترین و محبوب ترین شخصیت سطح شهر در کانون : شیخ حمید
"منو کشتن" ترین: مشترکن به آرزو و پرنیان
"خاننده ی افتخاری "ترین : مامان مهربان پرنیان (دست گلشون درد نکنه)
"خُب شاهرودی حرف می زنه " ترین ٬ بازیگر ترین : عمو احسان
رضاخان ترین ٬"یه روز شادی یه روز غم"ترین، سنگ پا در آر ترین، خر خون ترین : بهاره .سخ
طرب انگیز ترین ٬ دور ترین ٬ تو خرج افتاده ترین ٬ خاااااااااااااااهر ترین : خودم
مرخصی بگیر ترین: آرش الف
معلم ترین، کانون رو به فنا میده ترین: یوسف. ع
مسخره ترین: bobo
و اما :
لقب شامخ " نازکن " ترین در این ترم با احترام اهدا می شود به :
استاد استادان پدر ادبی ادیبان استاد سیامک
موهومی های تازه کشف شده!: ماندانا، سیندرلا
همچنین لازم به ذکر است در راستای مظلومیت جناب آقای مهدی .ع " ترین " ی برای ایشان
در نظر گرفته نشد زیرا ایشان در راستای مظلومیتشان " جامع الترین " می باشند
ضمنن باز هم به درخاست عاجزانه بعضی دوستان تعدادی از " ترین " ها سانسور شد از همین جا خدمتشان عرض می کنم : " یک بار جستی ملخک ٬ دو بار جستی ملخک ..."
:( :) :( :) :( :) :( :):( :) :( :)
ترین های روزی :
خوشمزه ترین روز : روز کبابی مهدی
پر حرف و حدیث ترین روز ٬ متقلبانه ترین : روز رای گیری و انتخاب ظالم و مظلوم در کانون
خنده ناک ترین روز : روزی که غزاله اومد کانون
لوس ترین روز : چهارشنبه روز آخری که کانون بودم
هیجان انگیز ترین روز : روز ورودم به کانون بعد چند مااااااااااه
بهترین روز : روزایی که من هم تو کانون بودم مسلمن
بیادماندنی ترین روز: غذای گندِ پانیذ - بازی ِ گوشی و بازیگوشی من
جملات تکیه کلام های ادیبانه و به یاد ماندنی :
بهزاد : حیون شدن آدُما / با تو سر بستان رفتن دارم !!!! /شُلُغ کن ٬ شُلُغ کن. / تاجرش کن...
سعید : دیوانه ای ؟ (با کوک بم و چشم های گرد :دی ) و سوپاپ خروج دود
مهدی : در راستای مظلومیتم ... و
خانش دود بصورت" دووووود" در لهجه ی شاهرودی نشان دهنده ی شکل و ساختار کلمه ی دود است !!!!
علی .ع : اونجا !!!
در حالی که من با دلسوزی محض از ایشان می پرسم
خب آقای عین میرید سر کار ؟
- اره الحمدلله استخدام شدم
من با خوشحالی تمام :
-الحمدلله کجا ؟
- قراردادی مامانم !!!
خودم : ها ها مویوم مویوم ٬ وای وای وای وای وای
سمیه (در حالیکه بشدت یه دستی خورده بود): بچه هـــــا از کجا فهمیدین !
ناشناس : تو چشای بهزاد یه معصومیتی وجود داره که...
سعید و علی ع مشترکن : چه لاک قشنگی چه آرایشی داری ...
توضیح نوشت :
دخل و تصرف آرزو در برخی ترین ها پر واضح است !
این پست استثنائن تاییدی نخاهد بود برای حفظ دموکراسی و عدم سانسور نظرات !
در راستای این که کل گذشته ی ما یادش بخیر ترین است و ما خانم شدیم و اینا
قسمت "یادش بخبر ترین " را کلن به آرزو محول نمودیم
ضمنن ممکن است در آینده ای نزدیک عکس های توسط آرزو ضمیمه شود که
ما هیچ مسوولیتی در قبال آنها تقبل نمی کنیم !
و من الله توفیق ... :دی
- ریحانه
یادش بخیر ترین
-یادش بخیر نمایشگاه خوشنویسی
- یادش بخیر گودبای پارتی!- یادش بخیر، حوالی جوانیمان، اولین بداهه ای که گفتم:
"پرستوها/ مهاجرت یادشان میرود / شال گردن که می بندی!"
- یادش بخیر روز امتحان دینا
- یادش بخیر تولد رضا، خرقان که نرفتم!
- یادش بخیر تولد بهزاد و بازی مافیا
- یادش بخیر معارفه و...
- یادش بخیر شبایی که از نگرانی تا صب نخابیدم
- یادش بخیر قرار با پری سر فلکه
- یادش بخیر کنسرت موسیقی و ...
- یادش بخیر شاهوار
- یادش بخیر قول انگشتی
- یادش بخیر شیرینی عید غدیر
- یادش بخیر گفته های مسکوتِ من و پری
- یادش بخیر خویشتن داری های بی خودی!
- یادش بخیر سوتی النا جلو پری تو بوفه... و منه بی تقصیر
- یادش بخیر روز جذب تو بوفه و ساز دهنی....
- یادش بخیر وبلاگی که جانم بود و پاکش کردم. اف بی که ... حذفش کردم
- یادش بخیر آرزویی که نیستم!
برما کاملن محرز(؟) بود که آخر همه ی تقصیرات گردن ماست! بیخود که ظالم نشدی ریحان جان!
در ضمن دخل و تصرف حق مسلم منه!
اما عکسها: (کاملن سانسور زده!)

میدون وسط دانشگاه و قاصدکاش

(وقتی پرنیان ارشاد می شود!:دی)

(خیال خام پلنگ بسوی ماه جهیدن بود!)

عکاس باشی!

(وقتی جو شیخ ابولحسن آدم را بگیرد!)

(وقتی جو شیخ ادم را ول نکند!)

(دبیر انعطاف پذیر!)

معارفه کانون ۸۹

نمایشنامه خانی
تا دیروز به این امید زنده بودم که امروز آخرین روز امتحانامه
از امروز به چه امیدی زنده باشم ؟
پ.ن :
میشه نزار قبانی بخونی برام
غرق شم تو صدات ؟
-ریحانه
" مرگ یک نفر یک فاجعه ست ولی مرگ یک میلیون نفر فقط یک آمار است!"
استالین
۷۷نفر تو ی سانحه هوایی کشته شدن! هفتادوهفت نفر!!! (احتمالن واحد شمارش گوسفند که نفر نیست؟؟؟) اونوقت خبر احتمال پیداکردن عاملین ترور دکتر فلانی درست همزمان با این اتفاق! و بارندگی و تعطیلی مدارس رو قبل از این خبر پخش میکنن!!!
"خوشبختانه ۲۷ نفر زنده مانده و متاسفانه ۷۷ نفر کشته شدند!" بهمین راحتی؟! کور بودن قبلش ببینن هوا نامساعده؟
۳ روز عزای عمومی و "پرداخت کامل دیه!"
واقعن مملکته داریم؟
- آرزو

- برفو دیدم یادم رف از همه چی ی ی از همه کی ی ی :دی
یادش بخیر برفو .... :دی
کاش دانشگاه بودیم می رفتیم برف با ز ی ی ی ی
- آرزو
چرا همه به خودشون اجازه میدن بجای من حرف بزنن بجام تصمیم بگیرن...؟
چرا هیچ کس نیس جای من گریه کنه غصه بخوره؟
چرا هر کاری میکنم به نظرم اشتباس؟
چرا هیچ وقت هیچی خوب پیش نمی ره؟
چرا با هر کی حرف میزنم نصیحتم می کنه؟
چقد حالم بده
دارم از استرس امتحانا خفه میشم...
" اینروزها سراسر من درد می کند..."
-آرزو
امروز اینجا برف آمد و کوه های روبروی پنجره سفید شدند
قرمه سبزی روی گاز
لباس تنم
امتحان فردا
چشم های بی آرایشم
یا
شعرهایی که در راه است
دلم دیدن چند باره ی " به همین سادگی " را می خاهد
-ریحانه
بَسَم از هوا گرفتن كه پري نماند و بالي
به كجا روم ز دستت كه نميدهي مجالي
نه ره گريز دارم نه طريق آشنايي
چه غم اوفتادهاي را كه تواند احتيالي
همه عمر در فراقت بگذشت و سهل باشد
اگر احتمال دارد به قيامت اتصالي
چه خوشست در فراقي همه عمر صبر كردن
به اميد آن كه روزي به كف اوفتد وصالي
به تو حاصلي ندارد غم روزگار گفتن
كه شبي نخفته باشي به درازناي سالي
غم حال دردمندان نه عجب گرت نباشد
كه چنين نرفته باشد همه عمر بر تو حالي
چه نشيني اي قيامت بنماي سرو قامت
به خلاف سرو بستان كه ندارد اعتدالي
دگر آفتاب رويت منماي آسمان را
كه قمر ز شرمساري بشكست چون هلالي
خط مشك بوي و خالت به مناسبت تو گويي
قلم غبار ميرفت و فروچكيد خالي
تو هم اين مگوي سعدي كه نظر گناه باشد
گنهست برگرفتن نظر از چنين جمالي
شخصیت اول بودن درصورتی خوبه که کارگردان هم خودت باشی!
-آرزو
پایت
بگذار تا ببوسم چون
دست نمی رسد به
آغوش
-ریحانه