امیر المومنین
( شهادت حضرت علی (ع) بر شیعیان تسلیت باد )
دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند
بیخود از شعشعهی پرتو ذاتم کردند
باده از جام تجلی صفاتم دادند
چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی
آن شب قدر که این تازه براتم دادند
و تو ای علی! ای شیر! مرد خداوند! رب النوع عشق و شمشیر! ما شایستگی شناخت تو را از دست داده ایم. شناخت تو را از نسلهای ما برده اند. اما عشق تو را علی رغم روزگار، در عمق وجدان خویش در پس پرده های دل خویش همچنان مشتعل نگاه داشته ایم. چگونه؟ چگونه تو عاشقانه خویش را در کاری رها میکنی؟ تو ستم را به زنی یهودی که در ذمه حکومتت میزیست تاب نیاوردی و اکنون مسلمانان را در ذمه یهود ببین. و ببین که بر آنها چه میگذرد. ای صاحب آن بازو که یک ضربه اش از عبادت جن و انس برتر بود. ضربه ای دیگر...
نادعلیا مظهرالعجائب تجده عون لک فی النوائب لی الی الله حاجتی و علیه معولی کلما امرته و رمیت منقضی فی ظل الله و یضلل الله لی ادعوک کل هم و غم سینجلی بعظمتک با الله بنبوتک یا محمد بولایتک یا علی یا علی یا علی ادرکنی...
التماس دعا
یا علی